نوازنده ای که سازش آواز می خواند - وبلاگ نت ترکیه

به گزارش وبلاگ نت ترکیه، تهران (پانا) - جلیل شهناز ساز را آواز می نماید؛ چنانچه شهره است که در شیوه نوازندگی اش، ساز او علاوه بر نواختن،آواز هم می خواند.

به گزارش تبیان، اگر از بین انبوه موسیقی های عجیب و نو فارسی که این روزها به گوش اغلب ما آشنا است عبور کنیم و به یک کم عقب تر برگردیم، می رسیم به تجمع هنرمندهایی که به معنی دقیق کلمه نخبه های موسیقی محسوب می شوند؛ به خواننده ها و نوازنده هایی که موسیقی اصیل ایرانی مدیون هنرمندی آن هاست. مثلاً به جلیل شهناز که شجریان جایی درباره اش می گوید:درباره این استاد و سازش اصلاً نمی گردد حرف زد؛ فقط باید آن را شنید!

جلیل شهناز متولد یک خانواده اهل موسیقی در اصفهان بوده و نواختن تار را در زمان کودکی از برادر عظیم ترش یاد گرفته است. استعداد او این قدر خاص و عجیب بوده که در 17 سالگی در سطح استاد تمامی به ساز مسلط می گردد و خیلی زود دعوتش می نمایند تهران تا برای رادیو کار کند و پخش کارهایش از رادیو باعث شهرتش می گردد.

درست وقتی که جلیل شهناز به علت استعداد عجیبش در رادیو یکه تازی می نموده؛ شجریان جوان که آن روزها در دانشسرا مشغول تحصیل بوده به واسطه شنیدن صدای این ساز به موسیقی علاقه مند می گردد.

شجریان می گوید: هر هفته رأس ساعت 13:3 دقیقه پنج شنبه صدای ساز جلیل شهناز را از روی رادیو ضبط می کردم و تمام هفته همان قطعه را گوش می کردم.

علاقه شجریان به جلیل شهناز باعث شد که در همان سال های جوانی بالاخره این دو استاد موسیقی اصیل ایرانی کنار همدیگر قرار بگیرند.

جلیل شهناز در تارنوازی یک ویژگی منحصربه فرد داشته و آن هم این بوده که اولاً می توانسته بدون تمرین قبلی با یک بار شنیدن یک آواز، تمام گوشه های آن را بلافاصله بداهه نوازی کند و دیگر اینکه سازش به تنهایی آوازخوانی محسوب می شده است، این قدر که تمام جملات آواز را می توانسته دقیق با سازش شبیه سازی کند! معطوف به همین ویژگی عجیب و منحصربه فرد ساز شهناز، محمدرضا شجریان می گوید من تنها خواننده ای هستم که شاگرد جلیل شهنازم!

فقط شجریان نیست که از ساز جلیل شهناز تعریف می نماید! از پرویز یاحقی، حسن کسایی و داریوش پیرنیاکان که از اساتید موسیقی اصیل فارسی هستند گرفته تا شهریار، هرکدام به نوعی از هنر جلیل شهناز تمجید کردند.

شهریار درباره ساز شهناز می گوید:

تاروپودم در اهتزاز آرد

سیم ساز ترانه پردازت

حیف نای فرشتگانم نیست

تا کنم ساز دل هم آوازت

وای ازین مرغ عاشق زخمی

که بنالد به زخمه سازت

چون من ای مرغ عالم ملکوت

کی شکسته است بال پروازت

شور فرهاد و عشوه شیرین

زنده کردی به شور و شهنازت

آخرین اجرای صحنه جلیل شهناز در اوایل دهه هشتاد و همان روزی بود که به اسم چهره ماندگار انتخاب شد؛ بعدازآن به علت کهولت سن دیگر هرگز مقابل چشم مردم دست به تار نبرد و کمتر از 10 سال بعد هم در 92 سالگی فوت کرد.