فیلم دیشب در سوهو؛ ترکیبی از وحشت و نوستالژی دهه 1960 - وبلاگ نت ترکیه

به گزارش وبلاگ نت ترکیه، فیلم سینمایی دیشب در سوهو (Last Night in Soho) یک اثر ترسناک روان شناختی است که از 7 آبان ماه سال جاری اکران خود را در ایالات متحده شروع نموده است.

این فیلم بریتانیایی اولین بار در بخش خارج از مسابقه جشنواره بین المللی فیلم ونیز به نمایش عایدی. فیلم را ادگار رایت کارگردانی نموده که بابت ساخت آثاری چون شان مردگان (Shaun of the Dead)، اسکات پیلگریم در برابر دنیا (Scott Pilgrim vs. the World) و بیبی راننده (Baby Driver) شناخته شده است.

داستان فیلم درباره یک طراح مد و لباس بسیار پیگیر و مشتاق است که به شکل اسرارآمیزی قادر است از نظر زمانی وارد دهه 1960 گردد؛ او در آن دهه با یک خواننده عجیب و مرموز روبرو می گردد و ماجراهای زندگی او را در آن تاریخ تجربه می نماید. گرچه همواره بازگشت به گذشته با حال و هوایی نوستالژیک همراه است اما این رویاها به مرور با پیشرفت داستان دچار بحران می شوند و وجوه تاریک تری از دنیا، سرنوشت شخصیت ها و آن دوران را نمایان می سازند.

فیلم ادگار رایت علاوه بر عناصر نوستالژیک و بازگشت به گذشته، از زاویه یک فیلم ترسناک بعضی ویژگی های زیبایی شناختی آثار جالو (Giallo) را دارد؛ جالو گونه ای از داستان ها و تریلرهای ترسناک ایتالیایی است که هم زمان ویژگی های کارآگاهی، رمزآلود، اسلشر، داستان های جنایی، تریلرهای روانشناختی و فیلم های ترسناک روان شناختی را دارا است.

تقابل نوستالژی و واقعیت

ایده اولیه فیلم سینمایی دیشب در سوهو از سال 2007 به فکر رایت رسید. رایت که خود نوستالژی باز است و علاقه خاصی به دهه 1960 بویژه موسیقی آن دارد با این دهه و شرایطش ارتباطی ویژه برقرار نموده بود.

اما به گفته خود این کارگردان خاطرات مادرش از لندن در آن سال ها چندان هم زیبا و خوش نبود. مادرش نقل می کرد که یک بار با دوستش به سوهو رفته و آنجا به وسیله مردی مورد آزار و اذیت قرار گرفته بود.

به این ترتیب روشن می گردد که ایده اصلی چطور شکل گرفت. در واقع مساله ترکیبی بود از علاقه و نوستالژی شخصی خود رایت نسبت به آن سال ها و آن دهه و تقابلش با واقعیت؛ خطر آنکه در ارزیابی گذشته بیش از حد به نوستالژی اجازه ابراز وجود بدهیم. رایت خود می گوید فیلمش درباره رمانتیک کردن گذشته و علت اشتباه بودن چنین عملی است. در این میان مجموعه آثار سینمای بریتانیا طی دهه 1960 هم همانند یک سرچشمه الهام دیگر برای کارگردان عمل نموده است.

فروش نه چندان پیروز با وجود رضایت نسبی منتقدان

دیشب در سوهو کار خود را با نمایش در 3 هزار و 16 سالن شروع کرد و فروش افتتاحیه ای بیش از 4 میلیون و 178 هزار دلار را تجربه کرد. این مقدار فروش باعث شد فیلم در همان اولین آخر هفته اکران هم نتواند میان پنج اثر برتر هفته از نظر فروش قرار بگیرد. در نهایت این فیلم ترسناک طی هفته دوم اکران 57 درصد از فروش اولیه اش را از دست داد تا در آخر هفته دوم در رده دهم فروش باکس آفیس بایستد.

تا اینجا و پس از حدود بیش از سه هفته اکران، فیلم در مجموع بیش از 19 میلیون و 530 هزار دلار فروخته و حتی به بودجه فراوری 43 میلیون دلاری اش (سوای هزینه های تبلیغاتی) نرسیده است.

البته شرایط نه چندان امیدوارکننده فروش فیلم در حالی رخ داد که نگاه منتقدان به فیلم نسبتا مثبت بوده است. فیلم با به دست آوردن شاخص تومیتومتر 75 درصد رضایت منتقدان را به همراه داشته و از مجموع 55 نقد گردآوری شده در وبسایت متاکریتیک هم نمره متای 65 را به خود اختصاص داده است.

این نمره متا از مجموع 35 نقد مثبت، 16 نقد میانه و 4 نقد منفی به دست آمده که نشان می دهد رویکرد عمومی منتقدان به فیلم مثبت بوده است. اما اگر شاخص سینمااسکور که از امتیاز مخاطبان شب افتتاحیه اکران فیلم به دست می آید را آنالیز کنیم خواهیم دید که این شاخص برای دیشب در سوهو + Bبوده است؛ این امتیاز دقیقا نشان می دهد فیلم در جلب رضایت مخاطبان چندان پیروز نبوده و احتمالا می توان فروش نه چندان قابل توجهش را هم از همین زاویه بهتر شرح داد.

نگاهی به عوامل سازنده فیلم

ادگار رایت کارگردان فیلم سینمایی دیشب در سوهو طی چنددهه فعالیت هایش آثاری پرجنب وجوش، با ریتم سریع و بعضا واجد جنبه های هزل آمیز را جلوی دوربین برده است. در عین حال استفاده شاخص از موسیقی های عامه پسند و شیوه خاص تدوین و فیلم برداری هم از جمله مختصاتی است که می توان با آن آثار رایت را نشانه گذاری کرد.

این کارگردان بریتانیایی ساخت فیلم های بلند داستانی را با کارگردانی یک مشت انگشت (A Fistful of Fingers) طی سال 1995 شروع کرد. ساخت کمدی زامبی شان مردگان نخستین قسمت از یک سه گانه کمدی ترسناک بود که رایت تحت عنوان سه گانه سه طعم کورنتو (Three Flavours Cornetto trilogy) کارگردانی کرد و با فیلم های پلیس خفن (Hot Fuzz) و انتها دنیا (The Worlds End) ادامه یافت.

ساخت اسکات پیلگریم در برابر دنیا رایت را به دنیای رمان های گرافیکی و آثار کمیک بوکی وارد کرد. او در همین دوران یکی از فیلم نامه نویسان ماجراهای تن تن: راز اسب شاخدار (The Adventures of Tintin: The Secret of the Unicorn) به کارگردانی استیون اسپیلبرگ بود. فعالیت های کمیک بوکی این هنرمند بریتانیایی در بخش فیلم نامه نویسی ادامه یافت و طی سال های بعد رایت را در قامت فیلم نامه نویس مرد مورچه ای (Ant-Man) که از آثار دنیا سینمایی مارول بود، دیدیم.

بیبی راننده هم آخرین فیلم بلند داستانی این کارگردان پیش از جلوی دوربین بردن دیشب در سوهو به شمار میرود؛ فیلمی که از نظر تجاری کاملا پیروزیت آمیز بود و از چهره نام آشنایی چون کوین اسپیسی در میان بازیگرانش بهره گرفت.

فیلم نامه دیشب در سوهو براساس داستانی نوشته خود ادگار رایت تنظیم شده است. کریستی ویلسون-کرنز فیلم نامه نویس اسکاتلندی که فعالیت های جدی سینمایی اش را در قالب همکاری با سم مندس جهت نوشتن فیلم نامه اثر حماسی جنگی او یعنی 1917 شروع کرد هم همکار فیلم نامه نویس رایت در این پروژه بوده است.

نقش های اصلی این فیلم ترسناک روانشناختی برعهده توماسین مک کنزی (در نقش الی ترنر)، آنیا تیلور-جوی (در نقش سندی) و مت اسمیت (در نقش جک) قرار گرفته است. توماسین مک کنزی را بیشتر بابت ایفای نقش در ردی به جا نگذار (Leave No Trace) و جوجو خرگوشه (Jojo Rabbit) می شناسیم.

آنیا تیلور-جوی فعالیت های سینمایی اش را با حضور در جادوگر (The Witch) ساخته رابرت اگرز شروع کرد و از بازیگران سریال های پیکی بلایندرز (Peaky Blinders) و بازیگر نقش اصلی سریال گامبی وزیر (The Queens Gambit) بوده است. نهایتا باید اشاره کنیم که مت اسمیت یازدهمین دکتر در سریال معروف دکتر هو (Doctor Who) بود و در سریال تاج (The Crown) نقش شاهزاده فیلیپ همسر ملکه الیزابت را برعهده داشت.