تفال به حافظ امروز سه شنبه 22 فروردین 1402 - وبلاگ نت ترکیه

به گزارش وبلاگ نت ترکیه، فال گرفتن از آثار ادبی، از باور های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می بردند بهره ای از کلام حق دارند رجوع می شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما به جای مانده است.

صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می آورد

دل شوریده ما را به بو در کار می آورد

من آن شکل صنوبر را ز باغ دیده برکندم

که هر گل کز غمش بشکفت محنت بار می آورد

فروغ ماه می دیدم ز بام قصر او روشن

که رو از شرم آن خورشید در دیوار می آورد

ز بیم غارت عشقش دل پرخون رها کردم.

ولی می ریخت خون و ره بدان هنجار می آورد

به قول مطرب و ساقی برون رفتم گه و بی گه

کز آن راه گران قاصد خبر سخت می آورد

سراسر بخشش جانان طریق لطف و احسان بود

اگر تسبیح می فرمود اگر زنار می آورد

عفاالله چین ابرویش اگر چه ناتوانم کرد

به عشوه هم پیامی بر سر بیمار می آورد

عجب می داشتم دیشب ز حافظ جام و پیمانه

ولی منعش نمی کردم که صوفی وار می آورد

توضیح لغت: هنجار به فتح اول و سکون دوم: راه و طریق و روش/ عفاالله: خداوند عفو کند

تفسیر عرفانی:

هر آن که می خواهد در راه عشق قدم بگذارد باید دست از جان و دل بشوید چرا که همگان در راه عشق سرمی بازند تا به وصل معشوق نایل شوند. هر چند که معشوق همیشه با مهربانی، کرم و بخشش خود را نثار عاشقان می نماید.

تعبیر غزل:

به طور ناگهانی یار خود را ترک نموده ای، در حالی که او هنوز به شما عشق می ورزد و در راه این عشق حاضر است جان خویش را فدا کند.